Richard Leonard Arnold Schoemaker

De vastbeslotenheid van de officier revanche te nemen op de overweldiging in de Meidagen bezielde Prof. schoemaker in zijn leidende rol in het Nederlandse verzet. Militair gebleven na een briljante studie aan de K.M.A., waarmee hij zijn wetenschappelijke ontwikkeling inzette, toonde hij dezen kant van zijn veelzijdige persoonlijkheid opnieuw en op heroieke wijze in die meer dan ooit militaire periode van zijn leven, waarin hij het einde zou vinden. Reeds tijdens zijn officiersopleiding ontwikkelden zijn begaafdheden zich tot buiten zijn studie. Zo vertegenwoordigde hij het cadettenkorps op de Olympische Spelen te Londen in 1907. Nadat hij Breda verlaten had, voltooide hij zijn wetenschappelijke opleiding door het volgen van colleges aan verschillende afdelingen van de Technische Hogeschool te Delft, waar hij bovendien de examens aflegde voor bouwkundig-ingenieur. In 1912 vertrok hij, tot 1e luitenant benoemd, naar Bandoeng waar hij reeds drie jaar later tot kapitein der genie werd bevorderd. In deze functie ontwierp en bouwde hij het Paleis van de Legercommandant. De Technische Hogeschool aldaar, die in 1918 in oprichting was, bood hem het hoogleraarsambt aan, dat hij twee jaar later kon aanvaarden. Vier jaar bleef hij in deze functie, waarnaast hij nog vele aanwinsten schiep voor de Indische architectuur. In 1924 werd hij benoemd tot hoogleraar in de bouwkunde te Delft. De velen, die zijn onconventionele, drukbezochte colleges hebben gevolgd en door hem in de tekenzaal zijn terzijde gestaan met raad en daad, in een sfeer die ver bleef van het professorale voetstuk, zullen in de eerste plaats kunnen getuigen van de betekenis, die hij voor de universitaire wereld heeft gehad. Na de capitulatie in 1940 was het de officier in Prof. Schoemaker, die vrijwel onmiddellijk en thans ondergronds den strijd hervatte. Op 2 mei 1941 werd, aan dit werk een einde gemaakt door Nederlandse politie, die hem in lafhartig handlangerschap naar het Oranjehotel voerde. Vervolgens wachtte hem het beruchte Amersfoort. Zijn dood tezamen met Prof. Mekel en zijn medewerkers van de ”groep van 72” op 3 Mei 1942 voor het vuurpeloton was een van die slagen, waarin een absurd gezag onze cultuur het gevoeligst trof. Mevrouw Schoemaker ontving uit handen van H.M. de Koningin voor de trouw en het werk van Prof. Schoemaker het verzetskruis. Sluiten